Czasami cena marzeń jest zbyt wysoka, aby móc je zrealizować. Często się nam wydaje, że nic już dobrego nie spotka nas w życiu. Jednak warto walczyć o swoje wartości i nigdy się nie poddawać...
PREMIERA 04.09.2019SHOBHA RAO - ONE PŁONĄ JAŚNIEJ
Poniżane, wykorzystywane i okaleczane Purnima i Sawitha w przyjaźni znajdują azyl. Do czasu… Jednak ogień nadziei, który raz zapłonął w ich sercach, nie gaśnie. A im bardziej los z nimi igra, tym one płoną jaśniej.
Z bohaterkami odważnej powieści Shobhy Rao utożsamiają się kobiety z wielu stron świata.
Seksizm, przemoc domowa, opresyjne normy społeczne to wciąż codzienność miliardów z nich.
źródło opisu: https://otwarte.eu/book/one-plona-jasniej
Moja opinia:
Najbardziej wstrząsają mną książki, gdzie zdaje sobie sprawę, że fikcja literacka ma swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, a najsmutniejsze jest, kiedy to dzieje się nawet w tym momencie. Tak było w przypadku książki ,,One płoną jaśniej". Po zakończeniu lektury czułam mieszankę emocji, od złości, poczucia niesprawiedliwości do nadziei rodzącej się gdzieś głęboko w sercu. Momentami ledwo powstrzymywałam łzy. Książka niosąca wiele wartości ale także zwracająca uwagę czytelnika na to, że w XXI w ciągle ma miejsce łamanie Praw Człowieka, pozbawiania godności, klasyfikowania społeczeństwa pod względem płci, pochodzenia, czy statusu majątkowego.
Głównymi bohaterkami książki, są Purnima i Sawitha pochodzące z małej indyjskiej wioski, które od najmłodszych lat musiały się mierzyć z brutalnością życia. Pozbawione dzieciństwa musiały ciężko pracować. Niewyobrażalne dla mnie jest to, aby ktoś mi nakazywał wyjść za kogoś za mąż bez żadnych uczuć. Tak było w przypadku Purnimy, mogłoby się wydawać, że trafiła na dobrego kandydata, że jej życie będzie teraz lepsze. Nic bardziej mylnego. Kobieta w Indiach ma w pełni podporządkować się mężowi. W biedniejszych kastach, nie ma ona prawa nawet do studiów, czy ukończenia edukacji. Jej rola, to spełniać zachcianki męża, pracować, rodzić i wychowywać dzieci. Nie ma prawa się buntować, czy wyrażać swojego zdania. Co mnie bardzo wstrząsnęło, w przypadku Purnimy to zachowanie jej teściowej wobec niej.
,,One płoną jaśniej" nie należy do lektur, łatwych, czy przyjemnych. Wymaga ona od czytelnika pełnego skupienia. Autorka używa barwnego języka, mimo, że pisze o rzeczach okrutnych wplata w to wszystko coś niezwykłego. Mimo trudnych przeżyć bohaterek, ja ciągle jak one miałam nadzieję, że los się do nich uśmiechnie, że granica brutalności wreszcie się pojawi, a za nią zaznają spokoju. Uderzyła mnie jeszcze jedna rzecz. Przypomnijcie sobie, o czym ostatnio marzyliście? Były to wakacje, a może nowy samochód, czy nowe, markowe ciuchy. A dla Sawithy szczytem marzeń był ryż jogurtowy z bananem.
,,One płoną jaśniej" to bolesna historia dwóch młodych dziewczyn, które połączyła niezwykła przyjaźń. Walczyły o swoją godność i marzenia o wolności od świata pełnego cierpienia. Myślę, że wiele kobiet utożsami się z bohaterkami książki.
Zarezerwujcie wolny wieczór i pozwólcie się zabrać w podróż do świata, który jest na wyciągnięcie ręki, a tak oddalony od nas jeśli chodzi o wartości moralne.
Polecam!
Najbardziej wstrząsają mną książki, gdzie zdaje sobie sprawę, że fikcja literacka ma swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, a najsmutniejsze jest, kiedy to dzieje się nawet w tym momencie. Tak było w przypadku książki ,,One płoną jaśniej". Po zakończeniu lektury czułam mieszankę emocji, od złości, poczucia niesprawiedliwości do nadziei rodzącej się gdzieś głęboko w sercu. Momentami ledwo powstrzymywałam łzy. Książka niosąca wiele wartości ale także zwracająca uwagę czytelnika na to, że w XXI w ciągle ma miejsce łamanie Praw Człowieka, pozbawiania godności, klasyfikowania społeczeństwa pod względem płci, pochodzenia, czy statusu majątkowego.
Głównymi bohaterkami książki, są Purnima i Sawitha pochodzące z małej indyjskiej wioski, które od najmłodszych lat musiały się mierzyć z brutalnością życia. Pozbawione dzieciństwa musiały ciężko pracować. Niewyobrażalne dla mnie jest to, aby ktoś mi nakazywał wyjść za kogoś za mąż bez żadnych uczuć. Tak było w przypadku Purnimy, mogłoby się wydawać, że trafiła na dobrego kandydata, że jej życie będzie teraz lepsze. Nic bardziej mylnego. Kobieta w Indiach ma w pełni podporządkować się mężowi. W biedniejszych kastach, nie ma ona prawa nawet do studiów, czy ukończenia edukacji. Jej rola, to spełniać zachcianki męża, pracować, rodzić i wychowywać dzieci. Nie ma prawa się buntować, czy wyrażać swojego zdania. Co mnie bardzo wstrząsnęło, w przypadku Purnimy to zachowanie jej teściowej wobec niej.
,,One płoną jaśniej" nie należy do lektur, łatwych, czy przyjemnych. Wymaga ona od czytelnika pełnego skupienia. Autorka używa barwnego języka, mimo, że pisze o rzeczach okrutnych wplata w to wszystko coś niezwykłego. Mimo trudnych przeżyć bohaterek, ja ciągle jak one miałam nadzieję, że los się do nich uśmiechnie, że granica brutalności wreszcie się pojawi, a za nią zaznają spokoju. Uderzyła mnie jeszcze jedna rzecz. Przypomnijcie sobie, o czym ostatnio marzyliście? Były to wakacje, a może nowy samochód, czy nowe, markowe ciuchy. A dla Sawithy szczytem marzeń był ryż jogurtowy z bananem.
,,One płoną jaśniej" to bolesna historia dwóch młodych dziewczyn, które połączyła niezwykła przyjaźń. Walczyły o swoją godność i marzenia o wolności od świata pełnego cierpienia. Myślę, że wiele kobiet utożsami się z bohaterkami książki.
Zarezerwujcie wolny wieczór i pozwólcie się zabrać w podróż do świata, który jest na wyciągnięcie ręki, a tak oddalony od nas jeśli chodzi o wartości moralne.
Polecam!
Moja ocena:
8/10
Informacje o książce:
| Autor: | Shobha Rao | |
| Data ukazania: | 2019.09.04 | |
| Wydawnictwo: | Otwarte | |
| Rok wydania: | 2019 | |
| Oprawa: | miękka | |
| Liczba stron: | 384 | |
|
Bardzo czekam na premierę tej książki. 😊
OdpowiedzUsuńŻyczę lektury pełnej emocji!
Usuń